Interview

“Ska Rangers” วงดนตรีแนวเร็กเก้จากภาคเหนือที่ได้รวมตัวกันจากคนที่รักดนตรี โดยเริ่มต้นจาก นะ ผา โต้ง ดอย และเพียว ซึ่งพวกเขาได้เดินสายแสดงดนตรีตามในจังหวัดเชียงใหม่ และได้มีโอกาสไปเล่นในภาพยนตร์ “The Hangover Part2”(เดอะ แฮงค์โอเวอร์ ภาค 2) ซึ่งถือเป็นจุดเริ่มต้นในการเข้าสู่วงการดนตรีอย่างจริงจัง โดยได้เล่นเพลง“I Ran (So Far Away)” ของศิลปิน A Flock of Seagulls(อะฟล็อกออฟซีกัลส์ ) โดยระหว่างการแสดงพวกเขาได้ผสมเครื่องสังเคราะห์เสียงหรือซินธิไซเซอร์จนเกิดเป็นไวรัลและได้รับความนิยมทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ จึงเกิดแนวดนตรีแนวใหม่ที่เรียกว่า “ซินธ์ป็อป หรือ อินดี้แดนซ์” พร้อมกับชื่อวงใหม่ในนาม Polycat โพลีแคต พร้อมกับสมาชิก นะ โต้ง เพียว ภายใต้สังกัด Smallroom (สมอลล์รูม)

Polycat เติบโตและพัฒนาในวงการดนตรีอย่างต่อเนื่อง โดยได้ออกอัลบั้มแรกในชื่อ “05:57” และผ่านไป 5 ปี ได้ออกอัลบั้มที่ 2 อย่างอัลบั้ม “80 Kisses” ซึ่งหนึ่งในเพลงของอัลบั้มนี้ ได้กลับทำให้พวกเขาเป็นที่รู้จักและได้รับความนิยมอย่างมากในบทเพลง “พบกันใหม่”และในบทเพลง “เพื่อนไม่จริง” และ “เวลาเธอยิ้ม”ตามอันดับ

เร็วๆนี้ พวกเขาได้ปล่อยเพลงใหม่อย่างเพลง "อีกนิดเดียว" (This Close) ซึ่งพวกเขาได้กลับมาทวงตำแหน่งเพื่อนที่แสนดีของคนที่อยู่ในสถานะ “เฟรนด์โซน” อีกครั้ง พร้อมตอกย้ำความรู้สึกคนหลอกตัวเอง ผ่านซิงเกิลใหม่ “อีกนิดเดียว (This Close)”นิตยสาร @ManGu ฉบับนี้ ขอพาทุกท่านไปทำความรู้จักและร่วมสำรวจการเติบโตตลอด 11 ปีในวงการเพลงของราชาแห่งซินธ์ป๊อบของประเทศไทย “Polycat”

ManGu : แนะนำตัวพร้อมประวัติคร่าวๆ

Na : สวัสดีครับผม นะ รัตน จันทร์ประสิทธิ์ (Na Rattana Junprasit) ตำแหน่ง Vocal และ Synthesizer ครับ

Pure : สวัสดีครับผมเพียว วาตานาเบะ (Pure Watanabe) ตำแหน่ง Bass และ Synthesizer ครับ

Tong : สวัสดีครับ ผมโต้ง พลากร กันจินะ (Tong Palakorn Gunjina) ตำแหน่ง Synthesizer / Sampling ครับ

ManGu : ทุกคนในวง POLYCAT รู้จักกันได้อย่างไร

POLYCAT : พวกเรารู้จักกันที่ร้านวอร์มอัพที่เชียงใหม่ครับ ตอนแรกยังไม่ได้เป็นวงเดียวกันครับ โต้งเขาจะเล่นโซนข้างใน นะจะเล่นอยู่โซนข้างนอก แล้วเพียวก็มาแทนมือเบสครับ เราก็เลยมาเจอกันครับ

ManGu : ช่วยเล่าที่มาของชื่อวง POLYCAT หน่อยครับ

Pure : ตอนเล่นอยู่ร้านพวกเราชื่อวง Ska Rangers ครับ แต่พอมาที่ค่ายเราไม่ได้เล่นแนวเพลงสกาแล้ว ทางค่ายก็เลยให้เปลี่ยนชื่อวง ก็เลยมาเป็น POLYCAT ครับ

ManGu : ช่วยเล่าจุดเริ่มต้นในการเข้าสู่วงการเพลงและการเข้ามาเป็นศิลปินในค่าย Smallroom

Pure : ตอนเริ่มเล่นกันแรกๆ ก็สนุกดีครับ ได้หาเงินไปใช้ได้ค่าขนม พอเล่นกันไปสักพักก็เลยอยากที่จะส่งDemo เข้าค่ายเดบิวซ์ครับ

Na : มันมีจุดเปลี่ยนจริงๆ ตอนที่พวกเราเล่นหนังแฮงค์โอเวอร์2 (Hangover2) เราได้ไป Cover เพลงของ อะฟล็อกออฟซีกัลส์ (A Flock of Seagulls) เป็นวงยุค 80 ของอเมริกา ตอนนั้นเรามีเล่นแนวเพลง พังค์ สกา พวกเราพยายามจะเล่นเพลงแนวสกาให้มันแตกต่างจากเดิม แล้วพอลองได้มา Cover เพลงแนวยุค 80 พวกเราก็เลยอยากจะมีเพลงแนวนี้บ้างครับ พอเริ่มมีเพลงสัก 4 -5 เพลงก็เลยส่งค่ายครับ

ManGu : คำว่า POLYCAT มีที่มาอย่างไรบ้าง

POLYCAT : คำว่า POLYCAT ไม่ได้มีความหมายที่ตายตัวครับ คำว่า POLY มาจากตอนนั้นทุกคนชอบเสียงคีย์บอร์ดของโต้ง ซึ่งมันชื่อรุ่นว่า POLY 800 ยี่ห้อ KORG และ POLY ศัพท์ในซินธิไซเซอร์ คือ ซินที่สามารถกดได้หลายเสียง คือเมื่อก่อนซินธิไซเซอร์ สามารถกดได้เสียงเดียว พอมีนวัตกรรมนี้ขึ้นมาเนี่ยคือจะสามารถกดทีเดียวแล้วได้หลายเสียง รุ่นนี้ก็เลยเป็นรุ่นแรกๆที่ทำได้ ก็เลยคิดว่าชื่อวงเราจะต้องมีชื่อนี้แหละ เพราะว่าใช้เสียงนี้เยอะมาก ก็เลยเป็นPOLY แล้ว POLY อะไรดี (หัวเราะ) เราเลยสุ่มเลยครับ POLY อะไรก็ได้ก็เลยเอา CAT มาใส่ครับ

ManGu : อัลบั้ม 05:57 เป็นอัลบั้มแรกในฐานะวง POLYCAT ผ่านมา 5 ปี ได้ออกอัลบั้มที่ 2 ในอัลบั้ม 80 Kisses ซึ่งเพลง “พบกันใหม่” เป็นเพลงที่ทำให้คนรู้จักวงมากขึ้น รู้สึกอย่างไรบ้างตอนที่เพลงได้รับการตอบรับที่ดีและถูกพูดถึงในวงกว้าง

Na : เพลงพบกันใหม่ เป็นเพลง Demo ที่เราตั้งใจทำมาส่งค่าย ตอนนั้นมีอยู่แล้วประมาณ 6 เพลงได้ครับ ได้ใช้เพียงแค่ 5 เพลง แล้วก็แต่งเพิ่ม 3 เพลง ช่วงเวลาในการปล่อยผ่านไปเร็วมากครับ

Pure : ใช่ครับ เร็วมากครับ ประมาณ 3-4 เพลงแรกเสร็จตอนพฤศจิการอัลบั้มวางขายเดือนมีนาคม คือช่วงพฤศจิกายนถึงกุมภาพันธ์ เราต้องอัดต้องแต่งต้องเรียบเรียงให้เสร็จภายในช่วงนั้นครับ

Tong : ช่วงนั้นจึงเป็นช่วงเวลาที่ทำงานถึงเช้าทุกวัน ดังนั้นเวลา 05:57 คือเวลาที่เราทำทุกอย่างเสร็จแล้วในวันนั้นครับ

ManGu : เพลงแรกที่ปล่อยตอนนั้นคือเพลงพบกันใหม่ ตอนนั้นรู้สึกอย่างไรบ้างครับหลังจากที่ได้ปล่อยเพลงออกไป

Pure : จริงๆตอนนั้นเราปล่อยเพลงออกไปทั้งหมด 3 เพลง มีเพลง เพื่อนไม่จริง , เวลาเธอยิ้ม และพบกันใหม่ครับ ในเวลานั้นไม่มีใครปล่อยเพลงพร้อมกัน 3 เพลง และการเอาภาพหนังเก่าเรื่องพริกขี้หนูมาตัดเป็น MV เพลงด้วย ก็เลยทำให้น่าติดตามว่าจะเป็นอย่างไร แต่ด้วยเพลงทั้งหมดพวกเราเองก็ชอบอยู่แล้วครับ ก็เลยปล่อยไป ปล่อยไปวิวก็ค่อยๆขึ้น

Na : ต้องเข้าใจก่อนว่าที่เราทำเพลงแบบนี้ เพราะเราชอบเพลงแบบนี้ เวลาเราปล่อยออกไปเราก็รู้สึกว่าเพราะจังเลย ดังนั้นการปล่อยไปวันแรกแล้วจะเป็นแบบนี้เราก็ไม่แปลกใจครับ แต่พอผ่านไปเพลงนี้ก็ได้รับเสียงตอบรับที่ดีขึ้นเรื่อยๆ ครับ

ManGu : พอได้ไปปล่อยทั้ง 3 เพลงออกไปแล้ว ผลตอบรับดีมากๆ มีความรู้สึกกดดันที่จะทำเพลงต่อไปไหม

Na : ยังไม่ทันได้รู้สึกกดดันครับ เพราะตอนนั้นเพลง มันเป็นใคร ทำเสร็จแล้ว แล้วเราก็ยังไม่ดัง ซึ่งพอยังไม่ดังเราก็เลยไม่รู้สึกกดดันครับ (หัวเราะ)

ManGu : จุดเด่นของวง นอกจากการทำเพลงแนวยุค 80 คือการนำเครื่องดนตรีสังเคราะห์เสียงหรือซินธิไซเซอร์มาใช้ เสน่ห์ของซินธิไซเซอร์คืออะไร

Tong : ความเชย ต้องบอกก่อนว่าเพลงเรามีซินธิไซเซอร์เกือบทุกเพลง เพลงเราเป็นวินเทจซินครับ เสียงมันจะเชยๆหน่อยครับ

ManGu : ครั้งแรกที่มีความสุขที่สุด เสียใจที่สุด และตื่นเต้นที่สุดในฐานะ POLYCAT คือช่วงไหนและเพราะอะไร

POLYCAT : ดีใจที่สุดตอนทำคอนเสิร์ตใหญ่

ส่วนเสียใจจะไม่มีที่สุดแต่จะเฉลี่ยๆกันไป อาจจะเป็นการที่ได้ไปเล่นในที่ที่ไม่ใช่ของเรา เพราะว่าคนที่มาดูเราอาจจะไม่ได้รู้จักเราหรือสนุกกับเรา สุดท้ายแล้วมันก็เหมือนไม่ใช่ที่ของเรา

ส่วนเรื่องที่ตื่นเต้นที่สุดคือการไปทำที่ญี่ปุ่นครับ ตอนนั้นเราต้องทำอัลบั้มเป็นภาษาญี่ปุ่นทั้งหมด 4 เพลงครับ

ManGu : เวลาเขียนเพลงหาไอเดียจากไหน

Na : ใช่ครับเป็นปกติอยู่แล้ว คือแต่ผมจะค่อนข้างซับซ้อนหน่อย เช่น ยกเรื่องของเพื่อนที่อกหักผมจะไม่นำเรื่องมาเขียนบอกว่าอกหักอย่างไรแบบร้อยเปอร์เซ็น แต่ผมจะให้มันผ่านการตกตะกอนจากหัวใจออกมา แล้วสมมติพอผมไปคาเฟ่แมว ผมก็จะเก็บรายละเอียดเกี่ยวกับความเป็นเจ้าของแล้วนำมาเขย่าเข้าด้วยกัน เป็นการอนุมานได้ว่าเรื่องทุกเรื่อง เกิดจากเรื่องรอบตัวที่เราไปเจอ

Pure : อย่างเช่นเพลงเพื่อนพระเอก เราอิงคอนเซปจากการที่เวลาคนเล่นมุกตลก คนชงมุกจะไม่ประสบผลสำเร็จถ้าไม่มีการตบมุก ซึ่งคนตบมุกจะเป็นคนให้เครดิตคนชง ซึ่งจะทำให้คนมองไม่เห็นคนๆนี้ แต่ว่าคนนี้คือคนที่สำคัญสุดครับ

ManGu : เพลงที่แต่ละคนชอบมากที่สุดของวงคือเพลงอะไรและเพราะอะไร

Tong : ผมชอบเพลงซิ่งครับ รู้สึกซิ่งดี (หัวเราะ)

Na : ผมชอบเพลงอาวรณ์ครับเวลาตอนทำมันรู้สึกสนุกดี ตอนเขียนเพลงผมรู้สึกไหลรื่นดี วิธีเขียนก็แบบแสดงถึงความเป็นตัวเรามากๆ

Pure : ผมชอบเพื่อนพระเอกครับ เพราะจังหวะมันแบบอเมริกันแบบแจ๊สสวิงครับ แล้วก็เนื้อเพลงก็ดีมากๆ

ManGu : 11 ปีในวงการเพลงสอนให้เราเติบโตขึ้นอย่างไร

POLYCAT : หลายอย่างเลยครับต้องบอกว่าเรามาโดยที่ไม่รู้อะไรเลย เทคนิคการเล่นบนเวทีให้เก่ง เทคนิคในการสื่อสารกับคนดูทุกอย่างมันเกิดขึ้นของในด้านการทำงานครับ คือไม่ใช่แค่เรา 3 คนในวงแล้วจะเล่นได้ดี แต่มันรวมไปถึงทีมงานเบื้องหลังด้วยครับ อีกอย่างคือ จริงๆพวกเราก็เรียนรู้กันได้ไม่นาน แต่อีโก้ของเราก็เปลี่ยนไปในทุกๆเพลง คือปีก่อนๆพวกเราคิดว่า ศิลปินเราก็ต้องสร้างสรรค์เพลงออกมาเยอะๆ แล้วผมก็ไปคุยกับแร๊ปเปอร์คนนึงชื่อว่าเอฟสัน ก็บอกว่าเราเป็นศิลปินเราจะคิดแบบนี้ไม่ได้ คือเราจะคิดแค่ว่าเราทำเพลงที่เราฟังแล้วชอบเองไม่ได้ เราต้องคิดว่าเราทำแล้วต้องมีคนเผลอเข้ามาฟังแล้วชอบให้ได้ คือเหมือนกับเขาซัพพอร์ตเรา เราก็ต้องแสดงการตอบรับออกไปเหมือนขอบคุณที่เขามาชอบเพลงของเรา ไม่ใช่คิดแบบว่าเราไม่ชอบเพลงก็ทำเพลงใหม่ไปเรื่อยๆคือคิดแบบนี้ไม่ได้ครับ

ManGu : บุคคลต้นแบบในวงการเพลงของแต่คนคือใครและมีศิลปินคนไหนที่อยากร่วมงานด้วยมากที่สุด

Na: ผมชอบไมเคิล แจ๊คสัน (Michael Jackson) และก็ปริ้นซ์ (Prince) คือไมเคิล แจ๊คสัน จะเป็นไอดอลในด้านการโชว์การร้อง แต่ตอนหลังผมจะชอบปริ้นซ์เพราะเขามีความเป็นศิลปิน และเขาก็สร้างงานตลอดเวลาจนวินาทีสุดท้ายของเขาผมเลยชอบเขามาก

Pure : ผมชอบ The Beatles ครับ ถ้าพูดในยุคนี้เหมือนหลายสิ่งหลายอย่างเขามาก่อนกาล แบบว่าตอนนั้นเขาทำได้ขนาดนั้นได้ยังไง

Tong : ผมชอบ วง Justice ผมสักไว้ที่แขนเลยครับ (หัวเราะ) ผมชอบซาวด์ดีไซน์เขาครับ ซึ่งวงนี้เป็นซาวด์ที่ไม่เหมือนใครเลยครับ

ManGu : เร็วๆนี้ ทางวงได้ปล่อยซิงเกิ้ลล่าสุดคือเพลง “อีกนิดเดียว” อยากให้เล่าแรงบัลดาลใจในการทำเพลงนี้และ ประเด็นที่อยากถ่ายทอด

POLYCAT : เหมือนเป็นอีกหนึ่งสเต็ปในการเขียนเพลง จะมีความกวนอยู่ แต่พอฟังไปคนฟังจะรู้ว่าอะไรคืออีกนิดเดียว ก่อนหน้านี้พวกเราทดลองมาแล้วในเพลงดูดี เหมือนเราไม่ต้องบอกให้คนฟังรู้เลยว่าเราเป็นเพื่อนกับคนนี้มาหลายปีแล้ว คือถ้าจะเขียนให้รู้เรื่องคือเราเป็นเพื่อนกับเธอนะแล้วเรากำลังจะไปมีความสุขดังนั้นวันนี้เธอดูดีมากเลย แต่ผมตัดตรงนั้นทิ้งเลย ผมก็จะใช้เป็นฉันกับแกคนฟังก็จะรู้เลยว่าเขาเป็นเพื่อนกัน เหมือนเราทิ้งไว้ให้คนฟังเขาคิดเองซึ่งมันดูน่าสนุกกว่า ซึ่งในเพลงอีกนิดเดียวมีความแบบนั้นอยู่ แต่ดีกรีมันมากกว่ามาก ส่วนในดนตรีไม่ใช่เรื่องใหม่แต่ว่ามันหายไปจากประเทศไทยประมาณ 50 ปีแล้วครับ

ManGu : อยากให้แต่ละคนนิยามความเป็น POLYCAT คนละ 1 ประโยค

Na : วงดนตรีที่สื่อว่าเรากำลังอยู่ในสถานการณ์ลบแต่เราก็ยังแสดงความยินดีออกมา

Pure : Vintage Old School

Tong : จอมซ่า จอมซน

ManGu : ซิงเกิ้ลต่อไปจะเป็นเพลงแนวไหน

POLYCAT :: คิดว่าจะมีความร็อคมากขึ้น ไม่รู้ร็อคไหม แต่จะมีองค์ประกอบของกีต้าร์เพิ่มขึ้น ยังไงก็อยากให้ติดตามกันเยอะๆครับ

ManGu : สุดท้ายฝากอะไรถึงแฟนคลับทั้งชาวไทย และชาวจีนที่ติดตามและซัพพอร์ตเรามาตลอด

Tong : หว่ออ้ายหนี่

Pure : เซี่ยเซี่ย

Na : ขอบคุณที่ซัพพอร์ตพวกเรากันมาตลอดครับ คือวงเราก็มีอายุมามากแล้ว ผมจะชอบฟังเวลาที่เราได้ยินว่า ฟังเพลงนี้มาตั้งแต่ม.5 ตอนนี้เรียนจบแล้วอะไรแบบนี้นะครับ ก็อยากบอกว่าจะไม่ทำให้ผิดหวัง ขอบคุณที่ซัพพอร์ตพวกเรามาโดยตลอดนะครับ

Thank you.

Junprasit (NA) / รัตน จันทร์ประสิทธิ์ (นะ)

IG : @napolycat

Watanabe/ เพียว วาตานาเบะ (เพียว)

IG : @puretopure

Palakorn Gunjina (Tong) / พลากร กันจินะ (โต้ง)

IG : @syuagn

Facebook : POLYCAT

Instagram : @polycatband

Youtube : SMALLROOM

Make up : @kaphaooo

感谢拍摄场地 ：Smallroom Bangkok Pop Music Label (Rain Hill Sukumvit 47 Thailand)

Special Thanks : Chulalak Rattanasupa (MOOK) @aueimook

Siroch Sangwanchai (POP) @pop_siroch

Photographer : Chanokpohn Camnasak @Mickeyhighway_

Graphic Designer : Jamjuree Phetcharat @jam_2p

Coordinator / Interviews : Patthanapong Polpiboon @plyyp

Column Writer : OU YANTING @Olina_oyt / Ausanee Minsulaiman @ausanee.nee / Patthanapong Polpiboon @plyyp